เต่าซูคาต้าเป็นเต่าบกที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสามของโลก รองจากเต่ายักษ์กาลาปากอสและเต่ายักษ์อัลดาบรา ถิ่นกำเนิดดั้งเดิมของพวกมันอยู่บริเวณทุ่งหญ้าสะวันนาและพื้นที่แห้งแล้งในแอฟริกาเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ การค้นพบเต่าซูคาต้าอย่างเป็นทางการมีขึ้นในศตวรรษที่ 19 โดยนักสัตววิทยาชาวยุโรป หลักฐานทางโบราณคดีบ่งชี้ว่าเต่าชนิดนี้มีวิวัฒนาการมาหลายล้านปี และเคยอาศัยอยู่ในพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
การค้นพบเต่าซูคาต้าที่สำคัญมีดังนี้:
- ศตวรรษที่ 19: นักสัตววิทยาชาวยุโรปเริ่มบันทึกและอธิบายเต่าซูคาต้าจากตัวอย่างที่เก็บรวบรวมในแอฟริกาเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ
- ปี 1835: อ็องรี มารี ดูเมริล (André Marie Duméril) นักสัตววิทยาชาวฝรั่งเศส ตั้งชื่อวิทยาศาสตร์ให้กับเต่าซูคาต้าว่า Testudo sulcata
- ต้นศตวรรษที่ 20: นักสัตววิทยาเริ่มศึกษาพฤติกรรมและถิ่นที่อยู่ของเต่าซูคาต้าในธรรมชาติ
- ทศวรรษ 1970: ความนิยมในการเลี้ยงเต่าซูคาต้าในฐานะสัตว์เลี้ยงเริ่มเพิ่มขึ้น ส่งผลให้มีการศึกษาและเพาะพันธุ์เต่าชนิดนี้อย่างกว้างขวาง
รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเต่าซูคาต้า:
-
- ขนาด: เต่าซูคาต้าโตเต็มวัยสามารถยาวได้ถึง 3 ฟุต (ประมาณ 90 ซม.) และหนักได้ถึง 200 ปอนด์ (ประมาณ 90 กก.)
- อายุขัย: เต่าซูคาต้ามีอายุขัยโดยเฉลี่ย 50-100 ปี
- ลักษณะ: เต่าซูคาต้ามีกระดองสีน้ำตาลหรือสีเหลือง ขาสี่ข้างแข็งแรง และคอที่ยาว
- อาหาร: เต่าซูคาต้าเป็นสัตว์กินพืช กินหญ้า ใบไม้ ผลไม้ และพืชอื่นๆ
- พฤติกรรม: เต่าซูคาต้าเป็นสัตว์สังคม มักอาศัยอยู่เป็นฝูงขนาดใหญ่
- การสืบพันธุ์: เต่าซูคาต้าเพศเมียจะวางไข่ 15-30 ฟองในรังใต้ดิน ไข่จะฟักตัวประมาณ 3 เดือน
